Corry Konings

Toen CORRY KONINGS een jaar of 15 was, genoot zij al een zekere bekendheid als zangeres van De Mooks. Zij traden regelmatig op in de regio en platenhandelaar Ries Brouwer raakte diep onder de indruk van Corry. Ries was de man, die Corry in contact bracht met Pierre Kartner. Pierre schreef een lied en Corry werd aan De Rekels gekoppeld. En het eerste plaatje uit Corry's indrukwekkende carrière werd uitgebracht: "Vaarwel, Ik zal geen traan meer om je laten" bereikte in augustus 1969 de 22e positie in de Top 40.

Met haar tweede single, getiteld "Mijn stil verdriet", maakte Corry in het tv-programma MIK haar televisiedebuut, de grote doorbraak kwam met de derde single "Huilen is voor jou te laat". Met 41 weken in de Top 40, heeft Corry nog steeds het record aantal weken in handen,

dat een plaat ooit in de Top 40 genoteerd stond.

In 1972 besloot Corry De Rekels te verlaten voor een solocarrière. Zij liet zich begeleiden door het Solo Septet, waarna nog een aantal grote orkesten volgde. De eerste solosingle werd uitgebracht en heette "Jij hebt me bedrogen" en haalde de 20e plaats in de Top 40. "Ik krijg een heel apart", "Hoe je heette dat ben ik vergeten", "Je moedertje" en "Adios Amore" zijn voorbeelden van hit hoogtepunten in de loopbaan van Corry. In 1990 gevolgd door de klapper "Mooi was die tijd", die als hoogste notering de 4e plaats bereikte en 20 weken lang in de top 40 genoteerd stond.

25 jaar Corry heeft in totaal 14 langspelers en 42 hitsingles opgeleverd, waarvoor zij 15 gouden en platina platen mocht ontvangen. Het album "Lang en laten leven" ging in totaal meer dan 200.000 keer over de toonbank en stond meer dan 62 weken genoteerd in de album top 100.

In 1986 verscheen de plaat "Corry Met en Voor Vrienden" waarop zij zong met o.a de Havenzangers, Ronny Tober, Drukwerk, Koos Alberts, Will tura en Costa Cordales. Ook deze plaat leverde de gouden status op en Corry deelde deze als een taart. De samenwerking met Koos Alberts Voor de speelfilm "De Vijf van de Vierdaagse" zong hij het lied "Breng mij nog een maal naar huis". In die film speelde zij overigens een klein rolletje in een scène met Johnny Kraaykamp Sr.

De 15 gouden en platina platen mogen dan als een bekroning op een glansrijke carrière worden gezien, In 1987 ontving zij een Edison, gevolgd door de Firato Award en een Gouden Harp in 1990 en in zowel 1990 als 1991 gevolgd door de Veronica Award.