Golden Earring Als Golden Earrings, actief sinds 1961, was de band in de tweede helft van de jaren zestig het vlaggenschip van Beatstad Den Haag. In die tijd was de latere producer Jaap Eggermont (o.a. Stars On 45) drummer. Barry Hay (ex-The Haigs) verving in 1967 zanger Frans Krassenburg. Het eerste plaatwerk bevatte sixtiespop. Ook later weerspiegelde de muziek van de Earrings de tijdsgeest. Psychedelische invloeden deden hun intrede eind jaren zestig, rock aan het begin van de jaren zeventig. In 1969 werd de groepsnaam veranderd in Golden Earring. In dat jaar ontving George Kooymans, de belangrijkste componist van de band, de Zilveren Harp. Please go (1965) was de eerste van een immense reeks hitsingles.   Met Dong-dong-di-ki-di-gi-dong (1968), Back Home (1970), Radar love (1973), Twilight zone (1982) en When the lady smiles (1984) bereikte de band de eerste plaats van de Nederlandse hitparade. Ook in de rest van Europa was de band actief, onder meer met The Who (1972). Golden Earring kreeg in 1974 en 1983 de Exportprijs en in 1983 de Gouden Harp. In 1985 werd de band bekroond met een Edison. De Earring toerde tussen 1969 en 1983 acht keer in de Verenigde Staten, waar het klassieke Radar love in 1973 in de Top-10 belandde. Hetzelfde gebeurde met Twilight zone in 1982. In de jaren zeventig maakten achtereenvolgens toetsenist Robert Jan Stips (ex-Supersister) en gitarist Eelco Gelling (ex-Cuby & The Blizzards) korte tijd deel uit van de Earring. Grootschalige Nederlandse optredens vonden plaats in Scheveningen (1986 en 1993) en Den Haag (1989 en 1995). In 1992 ging ook de Earring op de dan populaire 'unplugged'-toer. Deze akoestische werkwijze paste de Earring met groot commercieel en artistiek succes toe op het album The naked truth (1992) en op de theaterpodia. De band wisselde deze intieme concerten af met elektrische rockshows. Begin 2003 verscheen het laatste 'electrische' album van de Earring, "Millbrook, U.S.A." getiteld. Dit album werd opgenomen in (hoe kan het ook anders) de plaats Millbrook, samen met muzikale collega en vriend Frank Carillo. De eerste single van dit album "Albino Moon" bereikte een hoge notering in de hitlijsten. Begin 2005 zag "Naked III" het licht; een vervolg op de zeer suksesvolle Naked Truth acoustische concerten.